De mooiste honden die we vandaag zien, waren het resultaat van succesvolle fokplannen. Fokkers kunnen andere fokmethoden overwegen om hun doelen te bereiken. Lijnenteelt wordt gebruikt als startpunt om een nieuwe bloedlijn van honden te beginnen. Om de gewenste resultaten te bereiken, zijn er echter veel stappen nodig.
Laten we het in detail hebben over het lijnteeltproces en de grafieken, regels en andere overwegingen bekijken om fokkers op weg te helpen.
Lijnteelthonden Een Complete Gids
Lijnteelt, een vorm van inteelt die door ervaren fokkers wordt gebruikt om rassen met gewenste eigenschappen te creëren, is hier een voorbeeld van. Inteelt is wanneer twee of meer honden met elkaar worden gedekt. Het starten van een nieuwe bloedlijn is vaak een teken van prestatie voor fokkers en het kan enige tijd duren om het voor elkaar te krijgen. Lijnfokken wordt over het algemeen gebruikt als de eerste stap bij het starten van een nieuwe bloedlijn bij honden.
Lijnteelt verwijst naar de opeenstapeling van gewenste eigenschappen. Dit type fokken zorgt voor enige controle over de families. Bij deze methode moet een van de geselecteerde ouders in de laatste vijf generaties een of meer gemeenschappelijke voorouders in de stamboom hebben. De voorouders zouden het resultaat kunnen zijn van succesvolle lijnfokkerij van honden met waardevolle eigenschappen.
Wat Is Lijnfokken Bij Honden?
Lijnfokkerij verwijst naar het proces van het fokken van honden die verwant zijn om de gewenste genetische eigenschappen te verkrijgen. Deze vorm van fokken gebruikt een basis van goede stambomen om een moeder en dekreu te selecteren. Overweeg vervolgens de kenmerken die u in een ras wilt, zoals botstructuur, temperament of hoofdomvang. Deze honden worden vervolgens gefokt en een vrouwelijk nest wordt behouden samen met de oorspronkelijke moeder en vader.
Vervolgens worden drie generaties vrouwelijke pups teruggefokt naar de oorspronkelijke vader om het bloed te concentreren. Dit wordt lijnenteelt genoemd, omdat je in een lijn met de ouder fokt. De cyclus eindigt na drie generaties en het vrouwtje wordt gepaard met een extern mannetje. De vrouwtjes van deze fokkerij worden gehouden en teruggefokt met het originele mannetje.
Soms is het een goed idee om vader en moeder meerdere keren te kruisen. U kunt ook overwegen om honden uit verschillende nesten met dezelfde ouders te fokken. Zorg ervoor dat u nooit twee honden uit hetzelfde nest fokt, dit kan leiden tot genetische defecten.
Lijnfokkaart Voor Honden
AKC Lijn Fokregels
De American Kennel Club (AKC) is een register van rashonden in de Verenigde Staten dat evenementen en shows voor honden promoot. Om aan de regels van AKC te voldoen, is het eerste waar een fokker rekening mee moet houden dat de moeder en de vader beide geregistreerd zijn bij de club, want alleen dan kan het nest worden geregistreerd bij AKC. De AKC heeft geen gezondheidsnorm voor lijnenteelt, het legt alleen een leeftijdsbeperking op. Behalve in uitzonderlijke gevallen verbieden AKC-regels de registratie van nesten van stieren jonger dan 7 jaar of ouder dan 12-jarigen en moeders jonger dan 8 jaar en meer dan 12 op het moment van fokken.
De AKC vereist DNA-certificering om nesten te registreren die zijn geproduceerd door kunstmatige inseminatie. Hiermee kunt u de procedure registreren als er vers of verlengd sperma wordt gebruikt.
Lijnfokhonden: Hoe Dichtbij Is Te Dichtbij?
Close-line fokken betekent dat naaste verwanten met elkaar worden gepaard. Te nauw fokken vindt plaats wanneer ouders samen met hun kinderen worden gedekt, of wanneer volledige broers en zussen samen worden gefokt. Dit staat bekend als eerstegraads relatieve fokkerij, wat kan leiden tot de mogelijkheid om een aandoening te erven. Een andere vorm van hechte fokkerij is het paren tussen grootouders, kleinkinderen, halfbroers en -zussen, oom/tante, neef/nicht en dubbele neven en nichten.
Tweedegraads fokkerij kan ook worden beschouwd als een vorm van lijnenteelt die te nauw is omdat het de kans op het erven van een aandoening aanzienlijk vergroot. Als ouders te dichtbij zijn, is de kans groter dat een nakomeling lijdt aan een genetische aandoening. Als dieren nauw verwant zijn, is de kans groter dat ze defecte genen erven. Wanneer dezelfde genen samenkomen in het nest, hebben genetische defecten een verhoogd risico op optreden.
